ენა და პარემია

Authors

  • კახაბერ ჩინჩალაძე Georgian Technical University

Keywords:

ენა, ლექსიკა, ეთნოცნობიერება

Abstract

ანდაზა არის მიკრომოდელი, რომელშიც ვლინდება ერის ცხოვრებისა და
აზროვნების სტილი. მისი მთავარი ფუნქციაა სამყაროს უნივერსალური კანონზომიერების
აღქმა. ეს არის ერის ინტეგრალური ფსიქიკური სისტემის შესაბამისი აღქმის ტიპი.
ბუნებრივია, თითოეული ეთნოსი თავის აღქმას უნიკალური სახით ავლენს. ამრიგად,
ანდაზების, როგორც უნიკალური ენობრივი ფენომენების ანალიზი, გულისხმობს ერის
მენტალიტეტისა და მისი აზროვნების უნიკალური მახასიათებლების იდენტიფიცირებას.
ანდაზებში დაშიფრული ერის დაგროვილი ცოდნის გაშიფვრა არის ერის
„გონებრივი სივრცის“ განსაზღვრის მცდელობა. ეს მცდელობა დაკავშირებულია ანდაზის
სტრუქტურის სპეციფიკისა და ანდაზის სემანტიკური მექანიზმის ანალიზთან.
ანდაზის ფორმალური და სემანტიკური სიუჟეტის შექმნის პროცესზე უამრავი
ფაქტორი მოქმედებს. ეს ფაქტორებია: ერის განვითარების ისტორიული პროცესი,
სოციალური რეალობა, ცნობიერება, ენა და ა.შ. ყველა ჩამოთვლილი ფაქტორი არის
სოციალური და სულიერი მოღვაწეობის ასპექტები. ანდაზების შექმნის პროცესი
ხსენებული ასპექტების ერთობლიობას მოითხოვს.
ანდაზის სემანტიკური სტრუქტურა ეფუძნება თემატურ-ლოგიკურ კომბინაციას.
ანდაზის აგების მექანიზმი შეიძლება განისაზღვროს შემდეგნაირად: შემეცნების პროცესში
ძველი გამოცდილება ემატება ახალს. შემდეგ იწყება მეტაფორული „ძრავა“ და იწვევს
შინაარსის გაშიფვრის პროცესს. და ბოლოს, კონკრეტული შინაარსის სახით
განსახიერებული იდეა გარკვეულ სიბრძნეში გარდაიქმნება.
ეს პროცესი რეალიზდება ფენომენებს შორის არსებული ლოგიკური
ურთიერთობების იდენტიფიცირების საფუძველზე. ეს ლოგიკური მიმართებები არის
ენობრივი სხეულის კონცეპტუალურ სივრცეში მიღებული და აღიარებული კოდების
გამოვლინება.

Published

2023-12-27

How to Cite

ჩინჩალაძე კ. (2023). ენა და პარემია. Dunya: The Journal of Free University Institute of Asia and Africa, (1). Retrieved from https://journals.org.ge/index.php/dunya/article/view/169

Issue

Section

Articles